Það var kalt þegar Maron GK-522 var á miðunum við Straumsvík að draga netin síðastliðinn sunnudag. Kom Maron til hafnar í Keflavík í kjölfarið með 2,2 tonn af vænum þorski.
Þrátt fyrir 9 stiga frost og 13 metra norðaustanátt var náttúrufegurðin ótrúleg. Vildi svo til að Jón Steinar Sæmundsson var á staðnum til að ná þessari stund á mynd með dróna. Sjón er sögu ríkari.
Maron er elsti stálbátur Íslands sem er enn í rekstri og var hann smíðaður árið 1955 af Scheepswerf Kraaier í Zaandam í Hollandi. Netabáturinn hét upphaflega Búðafell SU-90 og var gert út af Búðafelli hf. á Fáskrúðsfirði. Hann var síðan seldur Hópsnesi hf. í Grindavík árið 1965 og fékk þá nafnið Hópsnes GK 77.
Komið víða við sögu Þá var báturinn seldur Hælisvík sf. 1969 og fékk nafnið Hafberg GK-377. Árið 1972 varð báturinn að Torfhildi KE-32 þegar Torfi Jónsson útgerðarmaður í Keflavík keypti hann, en Hælisvík eignaðist bátinn á ný 1973. Bjarg hf. á Hellisandi keypti bátinn 1975 og gaf honum nafnið Bjargey SH-230 en seldi hann Ómari Sigurðssyni og Erni Snorrasyni á Blönduósi árið 1980 og gáfu þeir honum nafnið Þröstur HU.
Þann 20. janúar árið 1982 eignaðist Gunnar Þór Ólafsson í Reykjavík netabátinn sem nú hét Þröstur ÍS-222. Aðeins átta dögum síðar var Þröstur seldur Bergi sf. í Hafnafrið og hélt áfram sama nafni en fékk stafina HF-51.
Fékk Þröstur síðan stafina KE-51 árið 1984 þegar Brynjólfur hf. og Agnar Smári Einarsson í Innri Njarðvík keypti bátinn, en Agnar Smári var einn eigandi Þrastar frá 1989. Einar Þ. Magnússon í Keflavík keypti síðan netabátinn árið 1991 og fékk hann nafnið Ósk KE-5.
Ósk varð síðan að Þórunni GK og er nú Maron GK gerður út af félagi Hólmgríms Sigvaldasonar, Maron ehf.
